Om op deze manier van iemand te kunnen houden, zul je eerst van jezelf moeten houden en heb je helemaal te accepteren wie en wat je bent. En daar ook totaal mee te kunnen zijn.
We zijn zo geconditioneerd en geprogrammeerd op alle vlakken en op allerlei manieren dat we onszelf kwijtgeraakt zijn.
We zoeken de bevestiging en goedkeuring vooral in de buitenwereld. Dat is helemaal oké, maar het begint met dat jij jezelf goed vindt zoals je bent. En dat je verantwoordelijkheid neemt voor het deel waar nog werk aan de winkel is.
Op het moment van jouw geboorte heb je daar nog totaal geen weet van, maar het vormt wel een deel van wie en wat je bent.

Door steeds te herhalen wat wel of niet goed is, wat je wel of niet moet doen, waar je aan moet voldoen, de normen en waarden, de ‘wat zullen de buren wel niet denken’, worden we flink geprogrammeerd en geconditioneerd. Als we ongehoorzaam zijn krijgen we straf, als we gehoorzaam zijn en doen wat er gezegd wordt, krijgen we een beloning. Dus zal in de meeste gevallen voor de laatste optie gekozen worden.
Op een gegeven moment is het bandje zo vaak afgespeeld dat je het voor waar aanneemt. Je hebt als het ware het jasje van je ouders etc. aangetrokken.